ခ်စ္စကို ႐ွည္ေစ၊ မုန္းစကိုတိုေစ

'' Let amity be enduring;
and enmity be ephemeral.''

Honesty is the best policy

Honesty is truthfulness in terms of both words and deeds. An honest man always say what is right, behaves in a truthful manner, never pretending to feel what he does not feel. He has tendency to say plainly, just using curt replies indsicrimininative of likes or dislikes and to who he is talking. Dispite his weakness in social dealing, he always keeps his promises.

It is said " Honesty pays". However, there are many people who do not think so. They will say that there have been a lot of instances in which dishonest people are enjoying prosperity. In fact, they are not aware of how people of this type will one day suffer from the consequences arising from their misdeeds cheating, deceiving and swimdling. It is very worrying that theu may repent only when it is too late.

It is daind ''Honesty is the best policy''. However, honest people rarely mind whether honesty pays or not. They try to be honest just because they believe that being dishonest affects their image, integrity and personality.

ဖ်ာပံုၿမိဳ႕၊ လက္ပံ႐ြာသို႕တစ္ေခါက္

က်မတို႕အဖြဲ႕ဟာ သြားေရာက္လွဴဒါန္းဖို႕ စီစဥ္ခဲ့တာ အရင္တစ္ပတ္ကတည္းကပါ။ သြားၾကတဲ့ရက္ကေတာ့ ၂၉.၆.၂၀၀၈ ရက္ေန႕ပါ။ ည၂နာရီခြဲမွာ အိပ္ရာမွ ထလို႕ လူစုထားတဲ့ ေနရာကို ၄နာရီအေရာက္သြားခဲ့ပါတယ္။ လူစုံတာနဲ႕ အထုပ္အပိုးမ်ား၊ လွဴဖြယ္ပစၥညး္မ်ားကို ကားေပၚမွာ တင္ေဆာင္ၿပီး နံနက္ ၆နာရီခြဲမွာ ရန္ကုန္ကေန ထြက္ခြာခဲ့ပါတယ္။ ေခါင္းခန္းမွာ ဦးပဇင္း ႏွစ္ပါးလည္း လုိက္ပါလာပါတယ္။ လႈိင္သာယာ ဘုရင့္ေနာင္တံတားမွ ျဖတ္လို႕ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕မွ ထြက္ခြာေတာ့ ရာသီဥတုက မိုးေဖ်ာက္ေတာက ္ ေဖ်ာက္ေတာက္ေပါ့။ ၿပီးရင္ သည္းလိုက္ ျပန္တိပ္လုိက္ပါ။ အဲဒီ့ေနာက္မွာ ေတာင္ပိုင္းခ႐ိုင္ ျဖစ္တဲ့ ေကာ့မွဴး၊ ကြမ္းျခံကုန္း ၿမိဳ႕တို႕ကို ျဖတ္ေက်ာ္ခဲ့ပါတယ္။ လမ္းခရီးတစ္ေလွ်ာက္မွာ ေတာ့ အိ္္မ္ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားက ျပန္လည္ျပင္ဆင္ထားၿပီး တန္ဖိုးနည္းအိမ္ရာမ်ားကို ေဆာက္လုပ္ထားတာ ေတြ႕ခဲ့ပါတယ္။ ေဒးဒရဲၿမိဳ႕ကို ျဖတ္ေတာ့ စက္မႈ(၁)ကေန ဖြင့္လွစ္ထားတဲ့ ၀င္းသူဇာအေရာင္းဆိုင္ေတြကို လညး္ ေတြ႕ခဲ့ရပါတယ္။ လမ္းတံတား အပုိင္းစစ္ေဆးမႈမ်ားကေတာ့ လူဘယ္ႏွစ္ေယာက္ပါလ၊ လွဴဖြယ္ ပစၥည္းခန္႕မွန္း တန္ဖိုးကို သာ ေျပာ႐ံုပါဘဲ၊ လြယ္လြယ္ကူကူပါဘဲ။
အဲဒီေနာက္ က်မတို႕ဟာ ဖ်ာပံုတံတားကို ၁၀နာရီ ၀န္းက်င္မွာ ေရာက္႐ွိလာပါတယ္။ ၿမိဳ႕ေရာက္ေတာ့ စခန္းမွာ မေလးရွား အလွဴအဖြဲ႕ ေရာက္ေနတာကိ ု ကားေပၚမွ ေတြ႕ခဲ့ရပါတယ္။ ဖ်ာပံုေစ်းထဲမွာေတာ့ ေရာင္းသူ၊ ၀ယ္သူ နဲ႕ စည္ကားေနပါတယ္။ ဘုန္းၾကီးေက်ာင္းအခ်ိဳ႕မွာ ပ်က္စီးေနပါတယ္။ ၿမိဳ႕ေပၚကအိမ္ေတြကေတာ့ တိုက္တာကို အမ်ားဆံုးေတြ႕ရပါတယ္၊ အိ္္မ္ေတြက အမ်ားစု ကၽြန္းသား အိမ္သန္႕သန္႕ေလးေတြကို ေတြ႕ရပါတယ္။ ဆိုင္ကယ္ ၊ ဆိုက္ကၠား၊ ကားမ်ားနဲ႕ စည္ကားေနတာ ပဲခူးၿမိဳ႕နယ္နဲ႕ေတာင္ ဆင္တူတယ္လို႕ မွတ္ခ်က္ခ်ခဲ့ပါေသးတယ္။ က်မတို႕အဖြဲ႕ဟာ ၿမိဳ႕ခံအိ္မ္တစ္အိမ္မွာ ကိုယ္လက္ သန္႕စင္ၿပီး ထပ္မံ ခရီး ထြက္ခဲ့ရာ က်မတို႕ သြားေရာက္လွဴဒါန္းမည့္ လက္ပံ႐ြာသို႕ ေရာက္ရန္ အတြက္ စက္ေလွအေသးႏွစ္စင္းကို ငွားၿပီး ေတာ့ ဆက္လက္ ထြက္ခြာလာပါတယ္။ ေလွေပၚမွာ ေမတၱာသုတ္၊ ေမတၱာပို႕ၿပီး ၿပီးေတာ့ ေနာက္မိနစ္၂၀ ၾကာေတာ့ က်မတို႕ လွဴးဒါန္းမည့္႐ြာ လက္ပံ႐ြာသို႕ ၁၁နာရီ မိနစ္ ေလးဆယ္မွာ ေခ်ာေခ်ာေမြ႕ေမြ႕ေရာက္႐ွိခဲ့ပါတယ္။ ျမစ္ကမ္းနားမွာ တည္႐ွိတဲ့ လက္ပံဘုန္းေတာ္ၾကီးေက်ာင္းမွာ လွဴဖြယ္ ပစၥညး္မ်ားကို ခ် ၊ အထုပ္အပိုးေတြယူေဆာင္ၿပီး ေက်ာင္းသို႕ ေရာက္လာပါေတာ့တယ္။ လိုက္ပါလာတဲ့ ကိုယ္ေတာ္မ်ားကို ဆြမ္းကပ္ၿပီး က်မတို႕လည္း အသင့္ပါလာတဲ့ ေန႔လည္စာ ေ႐ႊေခါင္းေျပာင္ရယ္၊ ကိုရဲႏုိင္ခ်က္တဲ့ အမရာ ထမင္းရယ္ ခ်ဥ္ေပါင္ေၾကာ္တို႕နဲ႕ ႏွစ္ပြဲေလာက္ေတာ့ ႏွိပ္ေအာင္စားခ့ဲ့ပါတယ္။ သုတ္သုတ္စားၿပီးေတာ့ ေက်ာင္းေပၚမွာ ကေလးမ်ား အေယာက္ ႏွစ္ရာေက်ာ္က ေနရာယူထားၿပီးျဖစ္ပါတယ္။ ေက်ာင္းေပၚကို တက္ေရာက္ၿပီး ဆရာေတာ္ထံမွာ ငါးပါးသီလခံ၊ ေရစက္ခ်ခဲ့ပါတယ္၊ ဒီေက်ာင္းေတာ္မွာဘဲ ကေလးမ်ား အတန္းလိုက္ စာသင္ၾကားၾကျခင္းလညး္ျဖစ္ပါတယ္။
အသင့္ပါလာတဲ့ သင္႐ိုးစာအုပ္မ်ား၊ ဗလာစာအုပ္မ်ား၊ ေက်ာင္းသံုး ပစၥ့ည္းကိရိယာမ်ား၊အားလံုးကို ခြဲတန္းခ်စနစ္ျဖင့္ သက္ဆုိင္ရာဆရာမမ်ားထံသို႕ လႊဲေျပာင္းေပးၿပီး ေတာ့၊ သန္႕ေလးသန္႕ က်န္းမာေရးအစီအစဥ္ကို လညး္ ေဆာင္႐ြက္ခဲ့ပါတယ္။ ဒါကိုေတာ့ ဦးေဆာင္သူက မအိပါ( သူက က်န္းမာေရးစီမံခ်က္ အရာ႐ွိ) ပါ။ တစ္လက္စတည္းမွာဘဲ ကေလးမ်ားကို က်န္းမာေရးဗဟုသုတမ်ားကို ေျပာၾကားၿပီး ေမးခြန္းေမး၊ ဆုေပးအစီအစဥ္ကို ပါ ေဆာင္႐ြက္ခဲ့ပါတယ္။ ကေလးမ်ား ေကာင္းစြာေျဖၾကားႏိုင္ပါတယ္။ ေတြ႕ခဲ့ရတဲ့ ျမစ္ကမ္းပါးေလွ်ာက္မွာ အိမ္သာမ်ားက လံုသံုးလံုနဲ႕ မကိုက္ညီပါဘူး၊ လံု သံုးလုံက

၁။ အနံ႕လံု
၂။ ယင္လံုနဲ႔
၃။ အရွက္လံု ေအာင္ေဆာက္ထားတာ မေတြ႕ရလုိ႕ ပညာေပးအစီအစဥ္ကုိ ႐ုတ္တရက္ ထည့္သြင္းလုိက္ပါတယ္။ ေပ်ာ္႐ႊင္စရာေကာင္းခဲ့တာက လွဴဒါန္းအၿပီး မျပန္ခင္မွာ ကေလးမ်ားအားလံုးမွ က်မတို႕ရဲ႔အလွဴကို ျပန္လည္ေမတၱာပို႕ၿပီးမွ လက္ခံရယူျခင္းပါ။ မ်က္ရည္ေတာင္လည္ခဲ့မိပါတယ္။ ရင္ထဲမွာလည္း သာဓု အၾကိမ္ၾကိ္မ္ေခၚခဲ့မိပါေသးတယ္။ ေငြသား ကို ထပ္မံလွဴၿပီး ွူဆရာေတာ္ကို ႐ိုးသားတဲ့ ႐ြာသူ႐ြာသားမ်ားရဲ႕ အျပဳံးကလညး္ မေမ့စရာပါ။ ျပန္ခဲ့ပါၿပီ လက္ပံ႐ြာမွ၊ ဂဏန္းျပဳတ္မ်ားကို ၾကြပ္ၾကြပ္အိ္္တ္နဲ႕လည္း ထည့္ေပးလိုက္ပါေသးတယ္။ မစႏၵီကေတာ့ ဂဏန္းမ်ားကို ေလွေပၚမွာ စားေတာ့ ၿမိဳ႕ေပၚက စည္းစိမ္နဲ႕ မလဲႏိုင္ေပါင္တဲ့။ က်မကေတာ့ မၾကိဳက္လို႕ မစားပါဘူး။ ေလွက အျပန္ခရီးမွာ ရပ္လုိက္နားလိုက္နဲ႕ အဆင္ေျပသြားပါတယ္၊ အျပန္ဖ်ာပံုၿမိဳ႕က ေ႐ႊနတ္ကူဘုရား ကို၀င္ဖူးခဲ့ပါေသးတယ္။ အျပန္ခရီးကေတာ့ ၀မ္းေျမာက္စြာနဲ႔ ေပါ့။ အိ္မ္ကို ည ၉နာရီ ခြဲမွာဘဲ ေအာင္ျမင္ေခ်ာေမြ႕စြာ ေရာက္႐ွိခဲ့ပါတယ္။

'' အလွဴကို နတ္၊ လူ သာဓု ေခၚႏို္င္ပါေစရန္ ေ၀မွ်ျခငး္သာ ျဖစ္ပါေၾကာင္း ''